Energie!

Een stil dorpje in een heuvellandschap. Het opleidingscentrum van een Europees energiebedrijf. Veertig directeuren uit een stuk of vijf landen en een lid van de raad van bestuur. Het tweede blok in hun leiderschapontwikkelingsprogramma. In het midden zitten twee dagen opstellingen.

Op de eerste dag wordt in een opstelling duidelijk dat er weinig kern, weinig DNA is dat cohesie in het bedrijf zou kunnen brengen. Dat verbijstert het gezelschap, het maakt wakker. De sfeer in de zaal verandert. Het besef komt boven drijven dat het nu niet meer om het ‘hoe’ moet gaan maar om het ‘wat.’ Wat willen we zijn voor Europese burgers? Wat willen we zijn voor de samenleving?

De tweede dag komt een jonge ingenieur voor nog een opstelling. Hij heeft wat collega’s en het lid van de raad van bestuur meegenomen. Ze willen het toekomstige ‘wat’ verkennen. Ze weten ook dat het toekomstige ‘wat’ ongewis is. Het ligt in de sluiers van de toekomst die op ons afkomt.

De route ernaartoe is nauwelijks planbaar. De representant van het toekomstige ‘wat’ is nauwelijks geïnteresseerd in het energiebedrijf, wat we ook proberen. Dan zegt de jonge ingenieur: ‘Kunnen we de volgende technologische crisis opstellen?’ Dát resoneert in het gezelschap. Het gaat om de crisis die zeker gaat komen maar waarvan niemand weet hoe die eruit zal zien. Zoiets als Fukushima? Het uiteenspatten van het hoogspanningsnet?

Als het bedrijf tegen ‘de volgende technologische crisis’ woorden zegt als “We zien je”, of “Op een of andere manier ben je welkom”, heeft dat geen enkel, of zelfs averechts effect op de relatie tussen het bedrijf en haar toekomstige ‘wat’. Pas als het bedrijf tegen de crisis zegt “We verwelkomen je volop! Met alle consequenties…”, ontstaat er een heleboel binding en flow in de opstelling.

“Mmmm…”, denk ik, “Emerging future in actie.” Moedig van een bedrijf om op deze manier een ongewisse toekomst te verwelkomen. En te zien hoeveel licht en energie dat brengt. Het lid van de raad van bestuur zegt: “Heel wat stof om over na te denken…”

Natuurlijk is het de vraag of er genoeg massa gemaakt kan worden in een groot bedrijf om zich op deze manier actief op te stellen naar de toekomst zoals die op ons af komt. Maar veel energie geeft het wel!