Welke patronen zijn hier zichtbaar?

Welke patronen zijn hier systemisch zichtbaar?

‘… Het is een vraagstuk dat behoorlijk uitgezoomd is’, schrijf je in de inleiding tot de kwestie die je aansnijdt.

Hoewel ons hele project van vragen insturen Uitzoomen heet, triggert jouw vraag mij om te gaan inzoomen.

Wat ben je betrokken! Wat wil je het graag goed laten gaan met de aarde, met de mensheid!

Je stelt de vraag welke patronen zichtbaar zijn. Eerst inzoomend op jou en vervolgens uitzoomend op het grotere geheel waar je een deel van bent, komen systemische gedachten bij me op, zoals:

In welk groter geheel past jouw betrokkenheid: Wie of wat in jouw systeem van herkomst was ook zo bevlogen? Wie of wat maakte er een potje van?

Zou het kunnen zijn dat jouw betrokkenheid iemand of iets probeert te volgen? Of iets probeert goed te maken?

Voor welk probleem in jouw eigen zijn is jouw betrokkenheid een prachtige oplossing? Of anders geformuleerd: wat overkomt jou als je helemaal niet meer betrokken bent? Kun je dat onder ogen zien?

Voor de aarde, voor de mensheid is het systemisch gezien niet goed of slecht als die wel of niet overleeft. Dat soort dingen gebeuren.

Het klinkt alsof jij je verbonden hebt met één wenselijke uitkomst. Dat geeft energie, maakt je strijdbaar. Het sluit ook uit, namelijk dat het anders afloopt dan jij wenselijk vindt.

Jezelf systemisch verhouden tot het vraagstuk vereist dat je open staat voor alle bekende en onbekende mogelijkheden en dat je je niet verbindt, wellicht identificeert, met één optie.

Hoe kun je handelen vanuit jouw plek op aarde en in het leven? Hoe kun je er blijk van geven dat je de bij jou passende verantwoordelijkheid neemt? Welke pijn heb je te verduren van wat vanaf jouw plek niet maakbaar is?

Dan lijkt het mij niet te gaan over de vraag hoe wij onze voetafdruk kunnen verminderen. Voor mij lijkt er dan niet zozeer een vraag, maar veel meer een statement te zijn. Zoiets als: ik wil bijdragen aan het overleven van aarde en mensheid en daarom doe ik X om mijn voetafdruk te verkleinen. En als andere mensen daarover willen horen van mij, dan leg ik dat graag uit. En als we het samen kunnen doen: fantastisch.

Anton de Kroon,

10 mei 2020.

Lees hieronder de volledige vraag.

Situatie

Nu de Coronacrisis mondiaal toeslaat, en alle landen en staten er op hun eigen manier mee omgaan om de crisis te beteugelen, kijk ik wel eens vooruit… 

En terug:

Want vanaf het begin af aan heb ik het idee gehad dat deze wereldwijde pandemie niet iets anders was dan een gevolg van onze losbandige groei op aarde. Door ons grote aantal mensen op aarde, eten we de wereld kaal, verdrijven we levende dieren uit hun habitat, vernietigen we 1000en dieren- en plantensoorten, ontdoen we de aarde van mineralen en andere grondstoffen en vergiftigen we lucht water en aarde met ons afval. De overbevolking van de menselijke soort kunnen we, vanuit het perspectief vanuit de dieren, planten en aarde, ook wel zien als een kwalijke plaag voor de aarde. Door de globalisatie heeft het virus zich makkelijk kunnen verspreiden. En de natuur lijkt antwoord te hebben op plagen het lijkt wel of de cironavirussen voor de mens zijn als myxomatose voor konijnen (hoewel ik me realiseer dat ook de mens hierin een factor is). Evenwicht moet wordt zo weer hersteld.

Overdenking:

Hoe moeten we nu kijken naar de huidige crisis? Door de handel in dieren is het virus over geslagen, maar is dit de werkelijke oorzaak? Als  we die dierenmarkten verbieden, zijn we dan van het probleem af? Ik vermoed van niet. Wellicht is de Coronacrisis een stuip die een groter probleem blootlegt. Ik voorzie dat, als we onszelf weer ‘veilig’ wanen, we straks weer gewoon door gaan leven op onze oude manier: beter, meer, sterker, alles in overtreffende trap. Ten koste hiervan worden de armen armer, en onze planeet ook. Als het lukt om dit virus te overwinnen, zal er weer binnen verloop van tijd weer een nieuwe virus toeslaan, aldus de kenners. Als je het logisch bekijkt, zouden we, om de aarde te redden, onszelf in omvang moeten terugbrengen, en ons leven wellicht met minder comfort moeten inrichten… En dat lijkt wel roeien tegen de stroom in. In reactie op de corona-crisis zijn we bezig met het redden van levens en het behouden van de welvaart die we hebben bemachtigd. Andere landen gaan ondertussen weer door met een inhaalrace van op het bemachtigen van gewenste welvaart. Dit alles ten koste van de aarde en tenslotte ook van de mensheid. 

Vragen

1. Welke patronen zijn hier systemisch zichtbaar?
2. Hoe zou inzicht in deze patronen ons kunnen helpen bij het verminderen van onze voetafdruk op onze aarde?