Snel groeiende bedrijven

Soms heb je zo’n opstelling die opeens al je ideeën op de helling zet. Niet dat die ideeën meteen overboord moeten, maar ze beginnen wel te schuiven.

Francesca is een jonge Italiaanse die in Barcelona veel werkt met startups. Snel groeiende bedrijven, veelal in de IT-sector. Soms kunnen ze uitgroeien tot bedrijven als Google en Apple.
Haar vraag: ‘Soms zit ik aan tafel met een bedrijf dat het ene moment tien werknemers heeft en een paar maanden later zijn het er honderd. Hoe zit het met de principes van ordening, uitwisseling en erbij horen in dit soort bedrijven? Wat is de ware natuur van dit soort systemen?’

We beginnen met op te stellen: de oprichters/het kernteam en een representant voor het bedrijf. Onmiddellijk komt daar bij een representant voor de Emergente Toekomst. Dat is niet de geplande toekomst van een bedrijf, maar de toekomst zoals die vanuit de samenleving op ons af komt. Ze staan min of meer op één lijn in de zaal: de oprichters aan één kant, het bedrijf groot en robuust midden in en de emergente toekomst aan de andere kant. De emergente toekomst is groots, wijds en kleurrijk.

De later opgestelde medewerkers zwerven rond het bedrijf. Voor het bedrijf vormen ze vooral een resource, het klinkt als ‘grondstof’.

Kijkend naar de oprichters en het bedrijf ziet het er uit als een kind dat zijn ouders heeft gebaard. De oprichters hebben een bedrijf gebaard dat grootser is en meer reproductiecapaciteit heeft dan de oprichters zelf. De systemische ‘regels’ staan op hun kop. Maar dat mag ook, als we fenomenologisch blijven kijken. Erkennen van de oprichters heeft in dit systeem geen zin en pogingen ertoe komen ook niet aan.

Het eigenaarschap van het bedrijf lijkt vooral bij de emergente toekomst te liggen. Op de vraag hoe het nou moet met de ordening en het management in het systeem zegt de emergente toekomst: ‘Alles is in iedereen’. Dat doet denken aan een snel groeiend kristal of fractal, of een kolonie cellen die hetzelfde DNA hebben: in elke cel is alles.

Een deelnemer uit Engeland, die dit soort bedrijven als consultant kent, en de dynamiek in de opstelling heel erg herkent, zegt: ‘De vraag is wat er gebeurt als dit soort bedrijven moet stabiliseren. Dan opeens komen de systemische principes van ordening, uitwisseling, een plek hebben en erkenning van de oorsprong weer om de hoek kijken.

De startups lijken als een waterval, een systeem van positieve terugkoppeling, sneller groeiend dan zichzelf. Beelden komen op dat vele sociale bewegingen, ook in de geschiedenis zo’n beweging van escalatie, positieve terugkoppeling waren. Soms snelle ontwikkelingen, soms bewegingen die tot oorlog leidden. Letterlijk lopen ze ‘uit de hand’ van de initiatiefnemers. Welke systemische principes werken in deze bewegingen?

Voor stabilisatie en continuïteit, de voorwaarden voor een duurzame plek in de samenleving, lijken weer wel de systemische principes die we zo goed kennen van kracht te zijn. Wanneer gaat de beweging van ‘uit de hand lopen’ over in die van ‘balans zoeken’?

Allemaal in de zaal, een internationaal gezelschap, zijn we gegrepen door wat we zojuist hebben waargenomen in ‘zomaar een opstelling over snelgroeiende bedrijven’

Ah, zo veel vragen, nog zoveel te ontdekken over onze ware aard…