Eén zin, beïnvloedt drie generaties

De eerste dag van het opleidingsblok in Roemenië vraagt Dana wat ze kan doen voor haar zoon die zijn vader niet kent. De vader heeft de zoon niet erkend. 

De tweede dag doen we een meditatieve oefening waarin ieders familiegeschiedenis aangekeken wordt.  Dana wil daarna wat delen. Ze vertelt dat ze vannacht van haar grootmoeder gedroomd heeft. En geschrokken zegt ze: “Oh mijn god, in de meditatie realiseerde ik me dat er een vloek over onze familie heerst.” 

En ze begint snikkend te vertellen: “De jongere broer van grootmoeder heeft een man die over hun land liep doodgeschoten. De vrouw van deze gedode man was net zwanger. Toen heeft mijn grootmoeder een vloek uitgesproken: “In onze familie zullen kinderen zonder vader opgroeien.” Ik had al vijf jaar een goede relatie toen ik zwanger werd. En toen ik twee maanden zwanger was, heb ik de relatie uitgemaakt. Eigenlijk snapte ik nooit waarom. En nu pas komt dat verhaal van die vloek weer boven. En al mijn nichten zijn ook alleenstaande moeders. Alleen mijn broers hebben een partner…” 

 Ik laat haar in de verbeelding naar haar grootmoeder kijken en vraag haar om hardop tegen haar grootmoeder te zeggen: “lieve grootmoeder, ik heb naar uw vloek geluisterd. Wat een groots gebaar van u om zo gerechtigheid te creëren na de moord! Ik blijf uw kleindochter, ook als ik de vloek nu naast me neerleg.” 

 En dan vraag ik haar om naar de vrouw van de vermoorde man te kijken en haar te zeggen:”Beste mevrouw, uw man werd door mijn oudoom vermoord. Ik ben de kleindochter van zijn zuster en ik leef in 2024. Mijn zoon is ook zonder vader opgegroeid, net als uw kind, in de illusie dat we u daarmee hielpen. Ik zie uw lot. En ik kan niets voor u doen. Ik draag mijn lot en ik sta mezelf toe om de vloek naast me neer te leggen.” 

Na de lunch komt ze stralend terug. Ze fluistert me toe dat hoewel ze niet Katholiek is, ze het een goed idee leek om op deze Paaszondag even de Mariakerk binnen te gaan om te bidden …